யோவ், வீட்டு வெளியில ஒரே சத்தமா இருக்கு என்னானு பாரு என்றார் பூரணத்தின் கனவர்.
அத நீ போய் பாக்க வேண்டியது தான. நான் சும்மாவா இருக்கேன் விடிஞ்ச நேரத்தில் இருந்து ஒரே வேலை தான் ஒரு ஐந்து நிமிசம் உக்காராலானு பார்த்தா உடமாட்டியே என்று புலம்ப ஆரம்பித்தாள் தனக்கே உரிதான வால் சீலையை கட்டி கொண்டு நிற்க்கும் பூரணம். முனங்கி கொண்டே வீட்டுக்கு வெளியே போய் பார்ப்பதற்க்குள் "யம்மோவ் " என்று சத்ததோடு உள்ளே வந்தாள் பூரணத்தின் இளைய மகள் மாங்கனி.
மாங்கனியை பார்த்தவுடன் மகிழ்ச்சி பொங்க வா வா எப்போ வந்த, உன் வீட்டுகாரர் வந்துயிருக்காரா என்றாள்.
மாங்கனி வீட்டுக்குள் வந்தவாரே இப்போ தான் வந்தேன் பக்கத்து ஊர்ல ஒரு கல்யாணம் வீடு அதான் அப்படியே பாத்துட்டு போகலானு வந்தேன். வீட்டுகாரரு மச்சான் கூட வெளியே பேசிட்டு இருக்காரு. அது சரி, அப்பா எதுக்கு வர சொன்னாரு.
எத பத்தி கேக்க? உன்ன பாக்க தான். ஏன்? கூப்பிட கூடாதோ! என்றாள் பூரணம்.
அது இல்லமா, ஞாய்று கிழமை தான வீட்டுக்கு வந்துட்டு போன, மூனு நாளுக்குள்ள அப்படி என்ன அவசரம்.
ஏன் நட்டமாவே நிக்கிற முதல்ல உக்காரு. உனக்கு துனி வைக்க ஒரு பீரோ வாங்களானு இருக்கோம் அதான் உன்ன வர சொன்னேன்.
என்ன தீடீர்னு?
உன் ஆத்தாகாரிதான் வாங்கு வாங்குனு என்னை வாங்கிடா அதான். எப்படினாலும் வாங்கிதான ஆகனும் அத இப்பவே வாங்கிர்லானு தான். என்றார் பூரணத்தின் புருஷன்.
அதுக்கு எதுக்கு என்னை வர சொன்னமா?
உனக்கு பிடிக்கனும்லா என்றாள் பூரணம்.
இப்போ நீயும் அப்பாவும் போய் வாங்கிட்டு வாங்க நான் சோறு பொங்கி வைத்துயிருக்கேன் சாப்பிட்டுட்டு போ.
கடைக்கு அப்பாவும் மகள் மாங்கனியும் சென்று பார்வையிட்டனர். மாங்கனியின் பார்வையோ கண்ணாடி பதித்து வைத்து இருந்த ஏழு அடி பீரோ மேலேயே இருந்தது.
யோ பிள்ள இந்த பீரோவ பாரு.
யப்பா அதுல கண்ணாடி இல்லப்பா.
அப்பனா இதிலே கண்ணாடி வைச்சி இருக்கிறத பாரு.
ஆனா இது சிறுசா இருக்கே.
அப்பா குறைந்த விலையிலே பார்க்கலானு சிறிய பீரோக்களையே காட்டி கொண்டு இருந்தார் ஆனால் மாங்கனி அந்த ஏழு அடி பீரோவை திறந்து திறந்து பார்த்து கொண்டுயிருந்தாள் துளி அளவு கூட சிறிய பீரோ மீது கண்களை செலுத்தவில்லை அப்பா கேட்கும் ஒவ்வொன்றுக்கும் வேண்டாம் வேண்டாம் என்றே பதில் அளித்து கொண்டு இருந்தாள். பின்பு மகளின் ஆசைய உணர்ந்த தந்தை அந்த பெரிய ஏழு அடி பீரோவையே வாங்கி கொடுத்து விட்டார்.
அப்பா எண்ணினார் எப்படினாலும் நம்ம பிள்ளைக்குதான என்று பீரோவை வாங்கி விட்டார்கள்.
பீரோ மாங்கனி வீட்டுக்கு வந்த பின்பு அதை ஒரு நிலையான இடத்தில் வைத்துவிட்டார்கள். மாங்கனி மட்டும் வீட்டுக்கு வந்த பின்பும் கூட அதை ஒராயிரம் வாட்டி திறந்து திறந்து பார்த்திருப்பாள் ஏன் என்றால் ரொம்ப நாளாக இதை பற்றி ஆசைய வைத்துயிருந்தாள் ஆனால் வெளியே யாரிடமும் கேட்கவில்லை. தீடிர்னு அப்பா வாங்கி கொடுத்தவுடன் அவளுக்கு கையும் ஒடல காலும் ஒடல.
இந்த பீரோ வாங்குவதற்க்கான காரனம் பூரணத்தையே சேரும். ஞாயிற்று கிழமை மாங்கனி வீட்டுக்கு சென்ற பூரணம் மாங்கனி துனி வைக்க இடம்மில்லாமல் குட்சட்டி உள்ளையும் அட்டை பெட்டிக்குள்ளையும் வைத்து இருந்ததை பார்த்துவிட்டு தான் தன் கனவனை தொல்லை பன்ன ஆரம்பித்தால்.
